اعلام حریق خانگی

استفاده از سیستم های اعلام حریق خانگی تا حد زیادی باعث افزایش ایمنی ساختمان میشود.

به طور کلی سیستم های اعلام حریق سیستم هایی هستند که دود،شعله و یا حرارت حریق را شناسایی میکنند.

این سیستم ها زمانی که علائم حریق را شناسایی کردند هشدارهایی برای آگاهی منتشر میکنند.

هشدار ها میتوانند دستی و یا به صورت اتوماتیک باشند.

استفاده از سیستم ها اعلام حریق تا حد زیادی باعث کاهش خسارت ها جانی و مالی میشود.

سیستم های هشدار دهنده از نظر کاربری به 4 دسته تقسیم میشوند از جمله:

1-سیستم های اعلام حریق ترکیبی

2- سیستم های اعلام حریق خانگی

3-سیستم های شهری که تحت نظارت سازمان آتش نشانی میباشند.

4-سیستم های اعلام حریق براتی مکان های حفاظت شده

باید با توجه به نوع کاربری مناسب ترین سیستم را تهیه نمایید.

سیستم ها بر اساس نوع کارکرد هم انواع مختلفی دارند از جمله:

1-سیستم های متعارف

2-سیستم های آدرس پذیر

3-بیسیم

انواع سیستم های اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق خانگی انواع مختلفی دارند که با توجه به مساحت ساختمان باید انتخاب شوند.

یکی از سیستم های اعلام حریق سیستم های هوشمند (آنالوگ آدرس پذیر) میباشند.

سیستم های اعلام حریق میتوانند هوشمند باشند.

این سیستم ها ویژگی هایی دارند از جمله موارد زیر:

در این سیستم ها آلارم ها و خطاای کاذب بسیارکم میباشد.

دتکتور های این سیستم گرد و غبار های موقت را نادیده میگیرند.

حساسیت دتکتورها از راه دور قابل تنظیم میباشد.

این سیستم ها ویژگی های بسیار مثبتی هستند که باعث افزایش راندمان سیستم میشوند.

از دیگر تجهیزات سیستم اعلام حریق خانگی میتوان به چراغ های چشمک زن اشاره نمود.

چراغ ها میتوانند چشمک زن،ثابت و یا گردان باشند.

این چراغ ها معمولا قرمز رنگ میباشند.

چراغ های سیستم اعلام حریق در پاگرد ها، راهرو ها و یا پله ها نصب میشوند.

از دیگر مکان هایی که میتوان آنها را نصب نمود سر در واحد ها و اتاق ها است.

اجزا سیستم اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق خانگی:

سیستم های اعلام حریقی که برای منازل استفاده میشوند اغلب کوچک بوده و دارای یک پنل مرکزی میباشند.

اعلام حریق  دارای اجزا مختلفی می باشد که هرکدام وظایف مشخصی دارند.

دتکتور های اعلام حریق وظیفه تشخیص و شناسایی حریق را دارند.

این سیستم با توجه به این که کدام یک از علائم حریق را تشخیص میدهند متفاوت خواهند بود.

دودی

حرارتی

کربن منوکسید

از دیگر انواع سیستم های اعلام میتوان به سیستم های متعارف اشاره نمود.

برای استفاده از این سیستم ها باید ساختمان و مکان مورد نظر را به چند بخش تقیسم نمود.

در سیستم های اعلام حریق متعارف با توجه نحو اتصال به پنل مرکزی فقط متوجه میشویم کدام ناحیه دچار احتراق شده است.

در این سیستم ها مشخص نیست که کدام سنسور هشدار را صارد کرده است.

تجهیزات اعلام حریق

به طور کلی اجزا سیستم اعلام حریق به شرح زیر میباشند.

مرکز کنترل اعلام حریق

دتکتور های اعلام حریق

شاسی

آژِیر یا تجهیزات تشخیص حریق

باتری

ایزولاتور اعلام حریق

زمانی که حریق ایجاد میشود با سرعت زیادی گسترش میابد.

لذا بسیار مهم است که سریعا محل آن شناسایی گردد.

در این صورت قبل از اینکه گسترش یابد اطفا میشود.

دتکتورها تجهیزاتی هستند که باید با توجه به مکان مورد نظر و نوع حریق ها انتخاب شوند.

یکی از انواع دتکتورها دتکتور های دود میباشند.

این دتکتورها رایج ترین نوع آشکارسازها میباشند.

دتکتور های دود به 4 نوع مختلف تقسیم میشوند.

1-یونیزاسیون

2-دتکتور های اپتیکال

3-بیم دتکتور ها

4-استنشاقی یا مکشی

دتکتور های دودی سرعت بیشتری نسبت به دکتور های حرارتی دارند.

دتکتور های دودی نباید در معرض جریان هوای آزاد قرار بگیرند.

باید این تجهیزات در مکان هایی که مقدار دود عادی دارند استفاده شوند.

چه ساختمان هایی نیاز به اعلام حریق دارند

لوازم اعلام حریق

تجهیزات تست سیستم اعلام حریق